یادته میگفتی : من واسه دستام حرمت قائلم...

یادته میگفتی : دستام فقط مال تو ء...

یادته میگفتی :زندگیم تویی...

یادته میگفتی :به چشم من تو از همه دنیا خوشگل تری...

پس چی شد؟؟؟؟

من همه حرفاتو خوب یادمه ها...

حالا نیستی و از سرمای نبودنت دستام یخ زدن...

کجایی بی معرفت....

دستاتو جز من به کی سپردی؟؟  

خـ ــ ــ ــبر داری تازگیها چقدر دلم تنگه بـ ــ ـرات؟

تمـ ــ ــ ــوم تار و پود من ؛ فدای اون رنگ چشــ ــ ــات

خبـ ــ ــ ــر داری بدون تــــــو ، شبها تا صبح خواب نـ ــ ــ ـدارم؟

خـ ــ ــ ــونه میشه یه جغد شوم ، میلی به آفتاب نـ ــ ــدارم 

 لمس کن کلماتی را

 باید  خودم  را ببرم خانه !

صورتش را بشویم... 

 ببرم دراز بکشد... 

دلداریش بدهم ، که فکر نکند... 

بگویم نگران نباش ، میگذرد... 

باید خودم را ببرم بخوابد... 

“من” خسته است

رد پاهايم را پاک مي کنم
به کسي نگوييد
روزي در اين دنيا بودم
خدايا
مي شود استعـــــفا دهم؟!
کم آورده ام ...! 

دلت را محکم بچسب رفیق...

آدمها...

آنقدر انصاف ندارند...

که...

زیر پایت را خالی نکنند...!!! 

یه دیوونه اینجا ؛ به عشق چشات
غـزل مـی نـویـسـه... گرفتـارته
یه احمق،تو سرمای این زمهریر
پـی فـصـل آغـوش تـبـدارتـه
یه شاعر که آرامشش با تو بود
نشسته جـدایـی رو از بـر کنه ...
میگن خیلی وقته بـریـدی ازش
نمیخواد ، نمی تونه باور کنه ... 

یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم / وقت پرپر شدنش سوز و نوایی نکنیم پر پروانه شکستن هنر انسان نیست / گر شکستیم ز غفلت ، من و مایی نکنیم
یادمان باشد سر سجاده عشق / جز برای دل محبوب دعایی نکنیم
یادمان باشید اگر خاطرمان تنها ماند / طلب عشق ز هر بی سرو پایی نکنیم

 

باران که میبارد .....
دلم برایت تنگ میشود راه می افتم بدون چتر .
من بغض میکنم آسمان گریه.......
میدانی اینجا شهر باران است ..... !!! 

هیچ وقت با کسی بیشتر از جنبه اش شوخی نکن

“حرمت ها شکسته میشود”

هیچ وقت به کسی بیشتر از جنبه اش خوبی نکن

“تبدیل به وظیفه میشود” 

شاید میان این همه "نامردی" باید شیطان را بستایم
که"دروغ" نگفت ،
جهنم را بجان خرید
اما "تظاهر" به دوست داشتن "آدم" نکرد...!

دعـــا میکردمـــ...

زکــــاتــ این عشــــق اشــــک نـــبـــاشـــد....

زکـــات کــــه هیـــچ.. کـــــفـــــاره اش اشــک شــــد.. 

من زندگی را دوست دارم

 ولی از زندگی دوباره می ترسم

 ولی از کشیش ها می ترسم

 ولی از پاسبان ها می ترسم

 ولی از زن ها می ترسم

 ولی از آینه می ترسم

 ولی از زبانم می ترسم

نازنینـــــــــم... دل من جـــــــــاده که نیست هر از گاهی که تنها مانـــــــــدی... در فکر عبـــــــــورش باشـــــــی 

امشب کسی به سیب دلم ناخنک زده..
بر زخم های کهنه دلم نمک زده است ..
قصدم گلایه نیست ، خودت جای من ، ببین..
ما را فقط نه دوست ، نه دشمن ، فلک زده است..
امروز هم گذشت و دلت مهمان نشد..
بر سفره ای که نان دعایش کپک زده است...
هر شب من ، آن غریبه که باور نمی کند...
نامرد روز گار ، به او هم کلک زده است..
دارد به باد می سپرد این پیام را ...
سیب دلم برای تو ای دوست ، لک زده است.. 

" انسان بودن " خود ، نهایت بزرگی است .

می توان ساده بود ولی انسان بود
به همین سادگی ...

تلفظ تابوت برای من گاهی سخت تر است تا بلند کردن آن!
تابـــــــــــــوت قبریست که خواسته یا نا خواسته درون قبر دیگری میگذارند...
وآن وقت است که مرگ چند لایه پیدا میکند...
راستی از دفن من که برگشتی چه میکنی؟
آن زمان که فرشته مرگ درکنار سکوت تلخم...
با رطوبت زمین
چای سبز درست میکنـــــــــد !!! 

حرمت عشق ؛ در اندازه ی افكار ما نيست .... پس به هر دلبستني عشق نگوييد 

اینجا صداے پـا زیاد مے شنوم...

امّا هیچکدام "تو" نیستے...!

"دلـــــــم" ...

خوش کردهـ خودش را بـه این فکر ،

که شاید

"پابرهنه" بیایے ...!! 

دیشب من و خیالت کلی با هم حرف زدیم
خندیدیم به روزگار لعنتی
شاد بودم چون در خیالم
کنارم بودی ....
نمیدانم چرا امشب نیامدی
نکند در خیال دیگری باشی
 

دیگر در شهر قدم نخواهم نزد
نه اینکه گوشه گیر باشم
عابران یاد تو را از ذهنم میبرند


 

گاهی با یک قطره ، لیوانی لبریز می شود
گاهی با یک کلام ، قلبی آسوده و آرام می گردد
گاهی با یک کلمه ، يك انسان نابود می شود
گاهی با یک بی مهری ، دلی می شکند
مراقب بعضی یک ها باشیم !!
در حالی که ناچیزند ، همه چیزند ....
 

هرگز فکر نکن با بخشیدن کوچیک میشی!
چون اگه قرار بود با بخشیدن کسی کوچیک بشه،خدا اینقدر بزرگ نبود.
 

نامردانه ترين و کثيفترين چابلوسي زمانيست که يک مرد...

براي ارضاي يکي از طبيعي ترين نيازهايش به دروغ به معصومي ميگويد: دوستـــت دارم ! 

روی قلبی نوشته بودن شکستنی است ؛ مواظب باشید !!!
ولی من روی قلبم نوشتم شکسته است ، راحت باشید !